Pożar
jest to niekontrolowany proces palenia się i rozprzestrzeniania
ognia w miejscu do tego nie przeznaczonym.
Warunkiem zapoczątkowania procesu spalania i jego przebiegu jest
trójkąt spalania
Pożary należą do największych zagrożeń zarówno naturalnych jak i cywilizacyjnych |
Pożary – przyczyny, zagrożenia, skutki
Pożary są bardzo
niebezpieczne dla naszego środowiska oraz bezpośrednio dla
naszego zdrowia. Wywołać je może jedna iskra, dlatego ważne jest,
aby na każdym kroku być ostrożnym.
Przyczyny
pożarów
Pożary,
ze wzglądu na ich przyczyny, możemy podzielić na trzy główne
grupy:
- Pożary wywołane poprzez nieodpowiedzialne użycie ognia otwartego
Z ogniem otwartym
mamy do czynienia podczas rozpalania ogniska, zapalania papierosa,
świeczki, itd. Najważniejsze jest, aby pamiętać o późniejszym
zlikwidowaniu źródła ognia. Papieros nie zgaśnie poprzez zwykłe
rzucenie na ziemię, należy go przygnieść podeszwą lub zgnieść
jakimkolwiek przedmiotem. Ognisko nie wypali się samo, najlepiej
jest zasypać żarzące się niedopałki piaskiem. PO
UŻYCIU OTWARTEGO OGNIA, ZAWSZE NALEŻY UPEWNIĆ SIĘ, CZY ŹRÓDŁO
JEST ZLIKWIDOWANE!
- Pożary wywołane poprzez nieodpowiedzialne obchodzenie się z substancjami łatwopalnymi
Substancje
łatwopalne są to wszystkie substancje i preparaty o niskiej
temperaturze zapłonu, czyli: każdego rodzaju aerozole, benzyna,
niektóre pierwiastki. Takich środków nie powinniśmy używać w
pobliżu źródeł ognia, lub w miejscach o wysokiej temperaturze.
Środki łatwopalne są za zwyczaj oznaczane piktogramem
ostrzegawczym „łatwopalne”:
- Pożary wywołane poprzez wadliwe konstrukcje lub nieodpowiednie obsługiwanie urządzeń elektrycznych, wady instalacji elektrycznych
W instalacjach
elektrycznych za zwyczaj płynie prąd pod dużym napięciem. Jeśli
nastąpi przeciążenie, może dojść do zapłonu. Urządzenia
podłączone do instalacji elektrycznej również mogą spowodować
zwarcie. Ważne jest, aby przed użyciem nowego urządzenia zapoznać
się z jego instrukcją obsługi i dowiedzieć się, jak działa.
Pożar instalacji elektrycznej rozprzestrzenia się znacznie
szybciej, niż wywołany np. niedopalonym papierosem, dlatego przy
korzystaniu z urządzeni podłączonych do prądu musimy wykazać się
szczególną ostrożnością i znajomością obsługi sprzętu.
Zagrożenia
pożarowe
Wyróżniamy cztery
stopnie zagrożeń:
- 0 – brak zagrożenia
- I – zagrożenie małe
- II – zagrożenie duże
- III – zagrożenie katastrofalne
Zagrożenia pożarowe
warunkują: temperatura powietrza, wilgotność podłoża, wilgotność
powietrza, prędkość wiatru, rodzaj podłoża, natężenia
promieniowania słonecznego, opady. Zagrożenia pożarowe są różne
dla różnych obrębów kraju. Tereny objęte zagrożeniem są
najczęściej oznaczone znakiem.
Skutki pożarów
Pożary mają bardzo zły wpływ na nasze środowisko. Emitują gazy do atmosfery (podczas pożaru wydzielane są ogromne ilości dwutlenku węgla) i zanieczyszczają powietrze, którym oddychamy. Niszą mienie, lasy, budynki, często w stopniu nieodwracalnym. Ogień wyjaławia ziemię, również zabijając drobne zwierzątka żyjące w glebie. Częste pożary lasów wpływają również na mniejszy procent zalesienia terenów kraju.Podział pożarów ze względu na materiał
Grupa A
Pierwszą
kategorią jest pożar ciał stałych. Stałe materiały palne (na
przykład: drewno, papier, węgiel, tkaniny, słoma) mogą pod
wpływem ciepła ulegać rozkładowi i wydzielać przy tym gazy palne
i pary. Ich obecność powoduje powstanie płomienia i spalanie tych
materiałów. Na szybkość palenia się ciał stałych wpływają:
- stopień ich rozdrobnienia (stykanie się większej powierzchni z tlenem)
- wydzielanie się gazów i par
- większe chemiczne pokrewieństwo z tlenem.
Palące się drewno |
Grupa
B
Drugą
kategorią jest pożar cieczy palnych i substancji topiących się
pod wpływem ciepła.
Ciecze
palne i substancje topiące się pod wpływem ciepła (na przykład:
benzyna, nafta i jej pochodne, alkohol, aceton, eter, oleje, lakiery,
tłuszcze, parafina, stearyna, pak, naftalen, smoła) ulegają
zapaleniu, gdy pod wpływem parowania utworzy się nad górną
warstwą cieczy mieszanina par z powietrzem.
Paląca się benzyna |
Grupa
C
Trzecią
grupą są pożary gazów palnych. Spalanie gazów [np. metanu,
acetylenu, propanu, wodoru, gazu miejskiego] odbywa się w warstwie
stykania się strumienia gazu z powietrzem. Mieszanina gazu palnego z
powietrzem lub, w odpowiedniej proporcji w przedziale powyżej dolnej
i poniżej górnej granicy wybuchowości, z innymi gazami, zapala się
z łatwością od najmniejszego źródła ciepła, nawet od iskry,
lub żaru papierosa.
Metan spala się jasnoniebieskim płomieniem |
Grupa
D
Czwartą
grupą są pożary metali (lit, sód, potas, glin i ich stopy), w
zależności od składu chemicznego, podczas palenia zużywają tlen
z powietrza albo – jako mieszaniny mające w swym składzie
utleniacze – spalają się nawet bez dostępu do powietrza.
Grupa
F
Ostatnią
grupą są pożary tłuszczów i olei w urządzeniach kuchennych.
Tłuszcze spożywcze w czasie ich użytkowania (np. smażenie) mają
wysoką temperaturę, co utrudnia ich gaszenie, gdy są w większej
ilości.
Ochrona przeciwpożarowa:
Ochrona
przeciwpożarowa to pojęcie odnoszące się do zapobiegania
powstaniu
i rozprzestrzenianiu się
pożarów, zapewnieniu sił do zwalczania pożarów oraz prowadzeniu
działań ratowniczych.
W
polskim prawie występuje ustawa o ochronie przeciwpożarowej z dnia
24
sierpnia 1991 r. Opisuje ona nie tylko realizację
przedsięwzięć mających na celu ochronę życia, zdrowia, mienia
lub środowiska przed pożarem,
ale również klęską
żywiołową
lub
innym
miejscowym
zagrożeniem.
Przy
akcji ratowniczej należy pamiętać, że RATOWANIE LUDZI MA
PIERWSZEŃSTWO przed gaszeniem pożaru!
Czynności,
które należy wykonać, kiedy zobaczymy pożar:
- Ocenić sytuację
- Wszcząć alarm
- Próbować ugasić pożar w zarodku
- Zawiadomić Straż Pożarną (tel. 998 lub kom.112)
- Ewakuować ludzi, zwierzęta, dobytek
PAMIĘTAJ!
Nawet
podczas bardzo małego pożaru trzeba zachować ostrożność,
ponieważ sytuacja w każdej chwili może się zmienić.
Jak zapobiec powstaniu pożaru?
- Podczas budowy danego obiektu należy przestrzegać przeciwpożarowych wymagań techniczno-budowlanych, instalacyjnych i technologicznych.
- Należy wyposażyć obiekt budowlany wymaganymi urządzeniami przeciwpożarowymi, np.: gaśnice.
- Osobom przebywającym w obiekcie budowlanym należy zapewnić możliwość ewakuacji.
- Ważne jest, aby obiekt budowlany był przygotowany do prowadzenia akcji ratowniczej.
- Wcześniej ustalić sposoby postępowania w wypadku powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia
- Należy wiedzieć gdzie znajdują się zawory instalacji gazowej, wyłączniki energii elektrycznej oraz bezpieczniki
- W trakcie korzystania z dodatkowych źródeł ogrzewania, należy zachować szczególną ostrożność. Pamiętaj ! do ogrzewania pomieszczeń nie wolno używać kuchenki gazowej!
- Ważne jest regularne kontrolowanie stanu instalacji gazowej, ponieważ w pewnych stężeniach gaz tworzy z powietrzem mieszaninę wybuchową
- Nie należy przechowywać w pomieszczeniach mieszkalnych większych pojemników z substancjami łatwopalnymi, np.: rozpuszczalnikami, benzyną, farbami
- Podczas dłuższego pobytu poza obiektem mieszkalnym należy wyłączyć z zasilania wszelkie urządzenia.
Gaśnice oraz sposoby gaszenia pożarów
Zasadnicze znaczenie w
walce z pożarem ma rozpoznanie materiału palnego oraz zastosowanie
odpowiedniego środka gaśniczego.
Walka z ogniem polega na
odcięciu dopływu tlenu. Środkami gaśniczymi używanymi
najczęściej są:
- woda jest najpopularniejszym środkiem gaśniczym ze względu na swoją dostępność, w wyniku zetknięcia się wody z pożarem wytwarza się para wodna, która pobiera ogromne ilości ciepła. Wodą nie można gasić urządzeń elektrycznych, ciał które w kontakcie z wodą są łatwopalne oraz ciał palących się w wysokiej temperaturze
- piasek należy do łatwo dostępnych środków gaśniczych. Zapobiega on rozbryzgom oraz zmniejsza promieniowanie cieplne. Zazwyczaj używany jest do małych zarzewi ognia. Piaskiem nie wolno gasić urządzeń precyzyjnych i płynów łatwopalnych
- proszkowe – gaszące pożary typu ABC, lecz powodują duże straty mienia
- czyste środki gaśnicze - gaszące pożary typu AB, BC oraz BCF, w przeciwieństwie go gaśnic proszkowych nie powodują one uszkodzeń sprzętów oraz nie powodują szoku termicznego urządzeń
- śniegowe – gaszą pożary typu BC oraz urządzenia pod napięciem, podczas gaszenia w pomieszczeniach zamkniętych podwyższają stężenia dwutlenku węgla, które powyżej 5 % jest szkodliwe dla człowieka oraz mogą powodować szok termiczny urządzeń i sprzętów
- pianowe – gaszą pożary typu AB
- dwutlenek węgla – oziębia palące się materiały, gasi pożary typu BC. Dwutlenkiem węgla nie można gasić materiałów wybuchowych.
- koc gaśniczy – wykonany jest z włókna szklanego, ma wymiar 3m2 i służy do natychmiastowego odcięcia dopływy tlenu oraz do gaszenia małych powierzchni
Zasady gaszenia odzieży palącej się na człowieku:
- odsunąć palącego się od ognia
- położyć/przewrócić palącego się na ziemię
- odciąć dopływ tleny okrywają palącego się mokrym kocem
- jeśli się da to zdjąć wierzchnią warstwę odzieży, nie odrywając od ciała przytwierdzonych fragmentów materiału
- polać obficie wodą
- natychmiast wezwać pomoc
Ewakuacja
Ewakuacja jest to
zorganizowane przemieszczenie się ludzi z miejsca zagrożenia do
obszaru bezpiecznego. Ewakuacja może być organizowana zarówno na
małą jak i ogromną skalę. Począwszy od wyprowadzenia ludzi z
budynku zagrożonego pożarem, kończąc na wielkiej akcji jak
w przypadku terenów zagrożonych przez nieprzyjaciela podczas
działań wojennych,
lub obszarów dotkniętych żywiołem.
Są
dwa rodzaje ewakuacji:
- planowa- jest akcją zaplanowaną i odpowiednio przygotowaną. Każdy ruch jest przemyślany.
- doraźna-jest akcją spontaniczną podczas wystąpienia zagrożenia. Organem planującym ewakuację ludności jest Szef Obrony Cywilnej Kraju. Odpowiada on za całokształt spraw związanych z planowaniem, przygotowaniem i kierowaniem procesem ewakuacji ludności.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.